Dei heng der,
klamrar seg til
bergveggen,
dei frosne istappane,

frosten har nytta seg av
ein regnrik haust og
forma isunivers
oppetter berg og hamrar,

i går var istappane sildrande
vasstrimer,
i dag sit dei
fastfrosne på berget
i underlege formasjonar,

kjem det ikkje ei kakelinne
om litt,
må dei kanskje venta til
februarsola kjem
før det stivna livet
nok ein gong
kan skapast om
til livgjevande væte

det er mange grunnar
til å setja pris på
februarsola.