Stikkordarkiv: regndropar

Regnjakkehetta

Det er som å vera i
eit eige univers
når regndropane trommar
på regnjakkehetta,
du høyrer kjappe, skarpe smell,
dropane vil inn,
vil væta deg,
la deg kjenna korleis
vatn kan gjera hår og klede
til klengjande, klissvåte
skal,

kan bruka regnjakkehetta
utan regn,
når ein vil stengja ute
augnekontakt med andre,
når ein vil dyrka den anonyme
einsemda,
krulla seg inn
i seg sjølv,
leitande etter kjernen
i sjølv-lauken

med eller utan regn,
regnjakkehetta
stengjer ute det
me ikkje vil ha inn.

Regndropar

Skrivetankar er som
regndropar mot ei
grå steinhelle,
slår ned
i underlaget
som skarpe sprutar,
prikkar inn dropane
i sin eigen rytme,
fargar hella
med mørk væte
i eit eige mønster.

Altfor fort sluttar
regndropane å falla,
steinhella turkar opp,
litt etter litt,
til slutt er
det gråe berre
grått.

Gråturr ligg ei steinhelle
og minnest
då regndropetida
var sterk nok til at
småbekker rann
over hellekanten.