Einsam er den
som ser andre
gå forbi,
som ser andre
tala med kvarandre,
som ventar på den
som ikkje kjem,
som kjenner
so inderleg sterkt
fråværet
av den handa
som ikkje
strauk.

Søkjande blikk
i eit tidels
sekund,
den vage rørsla
som talar,
den umerkande kontakten
av hender
som streifar
kvarandre,
er nok.
Begge veit.