Det er knapt so eg vågar
skriva det:
eg likar rette vinklar
og beine linjer;
oppfattar nok at eg er i utakt
med mange
på det bytet,
krullar og bogar
har tak på mange forstandige
sjeler,
og ære vere dei for det,

det rettlinja skapar likevel
ro og orden for meg,
heng vel saman med
at eg likar å sjå
eit godt stykke
framom meg,
då må vegstrekkja
vera bein,
svingar og krokar
berre uskiplar,

det er so bra
at me er litt ulike,
når dei svingglade
har ørt i frå seg,
kan me rettvinkla
tilby lettvinn ferd
rett fram
utan opphald,
rett fram
og rett til sides.