Kvar vart det av den timen
eg fekk i natt?
Eg sov
som vanleg
og merka ingenting,
også som vanleg.
Merkeleg med alle desse timane
som kjem og går,
dei fleste
umerkande,
ufatteleg mange
sovande,
likefullt tikkar timane i veg,
mange av dei
hengjer me planar på,
somme av dei
fester me minne på,
dei fleste surrar berre i veg
medan me heng etter
på slep.
Timane var der,
timane er der,
førebels vil det enno
koma timar,
ser det ut til.