Det er so lett å vera oppteken
av alt ein ikkje
er god til lenger,
springa fort oppoverbakke,
lyfta tungt,
svinga seg lenge
og stødig i rudlen,
høyra grashoppelyden
i sommarkvelden

medan eg trekkjer pusten
i motbakken,
kan eg sjå bjørkelauvet blafra
og høyra fuglesongen
fylla stilla,
ein roleg dag
får ekstra liv
når barnebarnet ringjer
og spør
korleis eg har det,
slike gonger er det so lett
å verta glad.