Sit rett opp og ned
i godstolen,
tankane berre flyg på sjølvstyr,
får sauestiren på ein keramikkvase,
eller kanskje er det ei krukke,
er i alle fall av keramikk,
laga av ein lokal kunstnar
frå Hardanger,
blå-grått mønster,
mine fargar,
det var ei gåve
for mange år sidan,
det var takk for hjelp,
tankane undrar på
korleis det går med den personen
som sende ei slik fin
takkegåve,
har ikkje so mykje kontakt
lenger,
tankane vert avbrotne av
lyden av siste sentrifugeringa
av ein klesvask,
det ligg til rette for
å gjera noko nyttig
i dag òg.
Kategoriarkiv: Knekkprosa/dikt
Bleik sol
På eit vis er det lett
om hausten
å kjenna seg i slekt
med ei bleiknande sol,
strålar og varme minkar
i kraft,
er likevel livgjevande,
får nokon til å retta opp
ryggen,
mysa mot livet,
og ikkje minst
minnast den gongen varme og energi
strøymde i overflod.
Bleik sol
er framleis sol.