Feilen i seg sjølv
er ikkje det verste,
det er det at ein gjer feil,
som svir,
det å vera so tankelaus
at ein ikkje dobbelsjekka,
at ein trudde det var rett,
ein skal ikkje tru at noko
er rett,
ein skal vita,
og kunnskap får ein
når ein sjekkar og kontrollerer,
helst ein gong meir
enn det trengst
so kan ein hengja seg ei
stund på floskelkroken
der det står at
det er menneskeleg
å gjera feil,
ei mager trøyst
når feilen gliser
mot ein med
funklande augo
neste gong ein gjer feil,
er det same runden,
lærdom om feil er
lett å gløyma.